Windows 7 bez ryzyka, bez obaw - czyli jak?

Jeżeli kiedykolwiek zastanawiałeś się nad tym, czy warto ryzykować instalowanie nowego systemu, i to w wersji beta, na komputerze, który właśnie używasz i wszystko tam gra, to odpowiedzią na Twoje obawy jest wykorzystanie technologii wirtualizacji. Innymi słowy, z poziomu już działającego świetnie środowiska (np. Windows XP, Windows Vista) tworzysz wirtualne środowisko (np. Windows 7 beta), nad którym masz pełną kontrolę i które możesz w dowolnym momencie skasować równie prosto i bezboleśnie jak dokument Worda z pulpitu, bez najmniejszej obawy, że "coś się zepsuje" w głównym, podstawowym.

Program do wirtualizacji

W niniejszym przewodniku, opisującym instalację wersji beta niedawno upublicznionego systemu Windows 7, będziemy używać programu do wirtualizacji Microsoft VirtualPC 2007 dostępnego do pobrania za darmo. Aby wszystko było jasne, poniżej przedstawione są dwie drogi postępowania i należy dobrze wybrać jedną z nich* na podstawie informacji o naszym komputerze, platformie. Wszelkie odejścia od podlinkowanych tu wersji i pobieranie innych wersji "na własną rękę" (np. 64-bitowej zamiast 32-bitowej) prawie na pewno skończą się tylko w jeden sposób: o testach Windows 7 możemy zapomnieć.

*choć i tak w olbrzymiej większości użytkownicy korzystają z normalnych, tj. 32 bitowych, wersji systemu

  • Normalny system Windows XP z SP3 lub Windows Vista z SP1 - system ten jest znany także jako 32-bitowy. Sprawa jest prosta: pobieramy wyłącznie 32-bitowe wersje oprogramowania:
    1. Windows 7 beta 1
    2. Virtual PC 2007 SP1
  • Specjalne 64-bitowe wydanie systemu Windows XP z SP2 lub Windows Vista z SP1 - jeżeli architektura naszego komputera jest 64-bitowa, to wtedy można pokusić się o 64-bitową wersję systemu, która normalnie nie jest z reguły oferowana wszystkim klientom w sklepach. Kiedy wiemy, że właśnie taką edycję mamy zainstalowaną, musimy pamiętac, że na Virtual PC, nawet w wersji 64-bitowej, nie możemy emulować działania 64-bitowego Windows 7, zatem musimy pobrać 32-bitową wersję "siódemki". A gdy najdzie nas pokusa potestowania 64-bitowego Windows 7, jesteśmy zmuszeni zrezygnować z Virtual PC. W takim wypadku można wykorzystać inną technologię firmy Microsoft, a mianowicie Hyper-V - dedykowaną wyłącznie na platformy 64-bitowe - niemniej nie będziemy omawiać szerzej takiego rozwiązania. Skupimy się na przyjaznym Virtual PC.
    1. Windows 7 beta 1
    2. Virtual PC 2007 SP1

Instalacja Windows 7 na wirtualnej maszynie

Przy pierwszym uruchomieniu programu Virtual PC zostaje uruchomiony kreator. Poniżej prezentujemy, jakie opcje należy po kolei wybierać, aby przystosować program do testów Windows 7.

  1. Next - kontynuujemy;
  2. Create a virtual machine, a następnie Next - upewniamy się, że jest zaznaczona opcja tworzenia nowej wirtualnej maszyny;
  3. Wpisujemy dowolną nazwę dla wirtualnego środowiski, np. Windows 7 beta 1;
  4. Wybieramy Windows Vista, a następnie Next - emulujemy działanie komputera, który jest przystosowany do pracy z Windows Vista, który przecież współdzieli wiele kodu z Windows 7 i jest do niego podobny pod względem wymagań sprzętowych;
  5. Adjusting the RAM - dostosujemy ilość fizycznej pamięci RAM komputera na przydzielenie jej i zarezerwowanie dla wirtualnej maszyny. Gdy klikniemy tę opcję, pojawi się pole do wpisywania zadanej wartości. Powstaje pytanie: ile RAM-u przydzielić? Jak najwięcej, ale z drugiej strony nie można przesadzić, żeby nie "zamrozić" systemu bazowego. Zatem uruchamiamy Menedżer zadań   
    (ALT + CTRL + DEL), przechodzimy do zakładki Wydajność i obliczamy ilość dostepnej pamięci RAM: odejmujemy rozmiar zajetej pamięci (1,45 GB) od ogólnego rozmiaru zainstalowanej pamięci (w naszym przypadku 3069 MB - 1450 MB = 1619 MB dostępnej pamięci RAM).

    Zatem możemy przydzielić większość dostępnej aktualnie pamięci RAM (w naszym przypadku 1500MB, bo 119MB zostawimy jako rezerwę). Przechodzimy dalej (Next - upewniamy się, że jest zaznaczona opcja korzystania z nowego wirtualnego dysku;
  6. Klikamy Browse i wskazujemy folder, gdzie fizycznie na dysku twardym mają się zapisywać dane, z którego korzysta wirtualna maszyna. Domyślne umiejscowienie uwzględnia partycje systemową (na ogół C:/), niemniej jeżeli nie mamy na niej zbyt dużo miejsca wolnego, wskazujemy folder na innej partycji. Przypominamy, że Windows 7 do samej instalacji potrzebuje kilkunastu GB. Przechodzimy dalej (Next).
  7. Finish.

Czas uruchomić wirtualną maszynę. Zaznaczamy nasze wirtualne środowisko (Windows 7 beta 1) i klikamy Start. Jeżeli podczas próby uruchomienia otrzymamy komunikat, jak poniżej, oznacza to, że przesadziliśmy z ilością przydzielonej pamięci i fizycznie jej już brakuje.

 Można łatwo się z tym uporać. W tym celu wybieramy nasze wirtualne środowisko, klikamy Settings i na zakładceMemory zmniejszamy wartość deklarowanej pamięci emulowanej.Gdy uda nam się uruchomić wirtualną maszynę, pierwsze, co robimy, to montujemy obraz płyty instalacyjnej Windows 7: ISO -> Capture ISO image.

Wskazujemy folder, gdzie pobraliśmy betę Windows 7, a następnie sam obraz w postaci pliku ISO.

Teraz restartujemy maszynę (prawy ALT + R, a następnie klikamy Reset), by bootować z tego obrazu.

Od tej chwili instalacja przebiega dokładnie tak samo, jak gdybyśmy fizycznie w czytniku płyt umieścili wypalone DVD z Windows 7.

Uwagi końcowe

Osoby, które wcześniej nie miały do czynienia z Virtual PC, mogą poczuć się nieco zakłopotane, kiedy będą chciały wyjechać myszką poza obszar wirtualnego okna, bo pojawia się ograniczenie. Należy wtedy pamiętać o klawiszu prawy ALT na klawiaturze. On pozwoli "wyjść" poza wirtualną maszynę do środowiska bazowego.

Gdy zamykamy okienko wirtualnego środowiska, program pyta nas, czy zapisać dotychczasowy stan (Save state), czyli niejako zahibernować system, czy po prostu wyłączyć wirtualną maszynę (Turn off).